Filmpje!

Eindelijk een filmpje! Ik heb het al zo vaak geprobeerd, maar nu is het gelukt!

Een kijkje in de werpkist. Het is een drukke bedoening als de jongens willen drinken. Je kunt zien dat ze al een beetje gaan lopen en spelen.

Bezoek

Yara wordt steeds toleranter!
Zelfs Hero mag in de kamer, maar dan wel het liefst in zijn mandje. Nou, dat was bij het eerste nestje niet aan de orde!

Amber stapte vanochtend pootje voor pootje de werpkist in, terwijl Yara daar ook was,

Yara liet het gewoon toe, maar hield Amber wel in de gaten.

Vanochtend is familie Stuijt langsgeweest, een van de gezinnen die graag een Markiesje willen.

Om Yara en de pups voldoende rust te gunnen wacht ik met de bezoekjes tot de pups ongeveer drie weken oud zijn. Voor familie Stuijt hebben we een uitzondering gemaakt omdat een bezoekje de komende weekenden niet lukt.

Hier zit Freya met een van de pups,

en ook haar zus Nienke wilde graag een van de mannen op schoot.

We hebben telefonisch ook met de andere belangstellenden gesproken. Allemaal leuke gesprekken met enthousiaste mensen!

Het eerste wormenkuurtje.

Als ik 's ochtends de werpkist schoonmaak gaan de pups even in een kratje.
Amber mag ondertussen van Yara zelfs met haar hoofd in het kratje.

Voor dat de mannen terug gaan in de werpkist worden ze eerst gewogen. Best wel eens lastig, stil zitten is er niet bij. Inmiddels zijn ze zo sterk en beweeglijk geworden dat ze uit het bakje kunnen klimmen.Een lik van grote zus Amber.

Lekker slapen op je broertje.

Gisteravond hebben de heren hun eerste wormenkuurtje gehad. Vies!! Hier krijgt Mr. Multi het spulletje in zijn bekje.

Meneertje blauw heeft zich het meest verzet. Werkte het goedje meteen weer naar buiten, schuim om zijn bekje.

Oranje kan goed vies kijken, maar is toch redelijk gelaten.

We hebben de heren gisteravond even op een kleed in de kamer gelegd. Yara vond het prima, ging er natuurlijk lekker bij liggen. Hier zie je hoe ze Amber in de gaten houdt, want die staat te snuffelen aan de twee pups rechts.

En hier dus ons Ambertje. Best spannend die pups zo op een kleedje heel dichtbij en ze kunnen ook nog eens zomaar naar je toe kruipen. Je kunt even aan ze snuffelen....

Je kunt ze ook van dichtbij bekijken, van deze kant.....

.....of van deze kant.

Lief, lekker bovenop mama liggen.

En dan hier, het snoepje van de week, onze blauwe pup.

De oogjes zijn open.

De oogjes zijn open! (En de oortjes ook zo'n beetje.) Hier is het goed te zien, deze foto heb ik vanochtend gemaakt van ons blauwe mannetje. Het worden dan meteen heel andere hondjes.

Lekker uitbuiken na het eten.

Amber op "haar" krukje. Amber krijgt steeds meer vrijheid van Yara. Je ziet Yara zo niet, ze ligt links vooraan in de werpkist en kijkt naar Amber, maar vindt het verder goed dat ze zo zit

Twee handen vol.

Vanochtend kon ik bij een paar pups goed zien dat de oogjes nu inderdaad een klein beetje open zijn. En ze beginnen zich ook al wat op te richten als ze door de werpkist heen schuiven. Wiebelig komen ze dan wat omhoog, zo aandoenlijk.
Verder zijn ze allemaal heel tevreden, slapen veel en groeien goed.

Dit vind ik altijd schattig, twee handen vol pup.
Dit is ons groene mannetje,

en dit is Mr. Multi (vanwege zijn meer-kleurige bandje).

Moeder gaat er eens even lekker voor liggen,

en hier ook, maar hier slapen ze allemaal.

Het eerste snoepje van de week.

Het werd tijd om foto's te maken voor de puppyparade. Nikky en Liza wilden wel helpen met het vasthouden van de pups.
Yara bleef er bij om haar kleintjes in de gaten te houden.
(De parade-foto's moeten nog even overnieuw, ze waren niet duidelijk genoeg, altijd moeilijk met die zwarte monstertjes.)

Ook als we pups op schoot hebben wil Yara er graag bij zijn.

Amber onderzoekt het vetbed dat net uit de werpkist komt, wat ruikt dat interessant!

Wat een schatje, ons rode mannetje (rood bandje), de oogjes beginnen al kleine kiertjes te worden.

Maar op deze foto is hij toch echt het (eerste) snoepje van de week!

Nageltjes

Onze jongens groeien als kool, zo ook de nageltjes. Dus, tijd voor de eerste knip beurt. Dat viel niet mee zeg, wat zijn ze sterk en beweeglijk! Ik ben altijd bang dat ik te ver knip. Met wat hulp ging het een stuk beter.

Struisvogelpolitiek en meer.

Struisvogelpolitiek: Omdat Yara Amber niet in de buurt van de werpkist wilde hebben, hingen we steeds een handdoek voor de opening van de werpkist, want wat je niet ziet, dat is er ook niet.

Dat ziet er dan zo uit.

Maar we gaan vooruit, op een gegeven moment kon de handdoek er af, en nu mag Amber zelfs voor de werpkist liggen!

Maar er zijn grenzen, ìn de kist kijken gaat nog te ver.
Als Yara niet in de werpkist is zorgt ze er ook altijd voor dat ze zich tussen Amber en de kist bevindt.

Samen melk drinken.

Hier duidelijk in beeld hoe een pup drinkt,

en als je genoeg gehad hebt val je lekker in slaap.

Nee, wij hebben ze zo niet neergelegd.

Ja hoor, het zijn echt jongetjes.

Even een paar plaatjes.

Het gaat goed met de mannen. Ze groeien goed, drinken veel, slapen veel en zijn over het algemeen heel tevreden.
Ook met moeder Yara gaat het goed. Ze doet het fantastisch, verzorgt en beschermt de kleintjes op en top en wordt zelf ook steeds rustiger nu de eerste "schrik" voorbij is.
Even een paar plaatjes.
Hier liggen de mannen als vier lepeltjes achter elkaar en nummer vijf ligt heerlijk warm onder moeders achterpoot op haar staart.

Kleintje op reis, kom maar bij mama!

Lekker slapen bij de pups.

En Amber, ze mag een heel klein beetje dichterbij komen, maar ìn de werpkist, wat ze zelf o zo graag wil, dat is verboden, over de rand kijken is al verboden.

Bij gebrek aan beter gaat ze dan maar in de bak zitten waar de pups in gaan als ik de werpkist schoonmaak.

Geboortebericht

Het gaat goed met onze mannen. Toen we gisteren thuiskwamen heb ik ze gewogen: 202 tot 224 gr. zwaar waren ze toen en ondertussen zijn ze al 18 tot 30 gr. gegroeid.
Yara is nog wat onrustig maar ze verzorgt haar jongens goed!

Hieronder de afbeeldingen van het geboortebericht dat we hebben verstuurd.
De tekst is op deze manier niet erg duidelijk, er staat:

Even voorstellen, vijf kleine keizertjes......
Geboren op 10 november 2011
uit de combinatie
Yara (Yentl Ulysse van Troppelhuysen)
X
Youri (Youri-Valco of the Lucky Wevert)
Allemaal reutjes!
Balou Bram
Bikkel Beertje Barrel

En dan is het zover! Vijf mannen!

Woensdagavond 9 november. Yara haar temperatuur is een graad gedaald, een teken dat de bevalling niet lang meer kan duren. Ze is ook wat onrustig, hijgen, graven in de werpkist.
Amber heeft wel in de gaten dat er iets aan de hand is en ze weet zich er geen raad mee.
Regelmatig gaat ze dicht bij Yara zitten en likt Yara haar kopje. Amber wordt er zelf ook onrustig van.

Ik besluit om in de kamer bij Yara en Amber te slapen. Amber vindt het geweldig!! Een slaapfeestje!! Daar is ze dol op!! Ze ploft op mijn bed neer, vliegt over en onder de dekens en nestelt zich lekker naast mij neer als ik wil gaan slapen.
Maar van slapen komt het niet. Yara is heel erg onrustig, hijgt veel, komt bij me om geaaid te worden en wil regelmatig even plassen.
Op een gegeven moment merk ik dat het serieuzer wordt en om kwart voor één heeft ze haar eerste perswee en komt er ook vruchtwater mee. Na een uur en een aantal niet zo krachtige persweeën is de situatie nog niet veel anders. Ik bel de dierenarts en moet toch maar even langskomen.
De voorste pup ligt nog wat te ver weg, Yara krijgt een injectie om de weeën op te wekken, en als er nu met een half uur nog niets komt moet ik weer bellen.
Er gebeurt te weinig, Yara is onrustig en ik bel de dierenarts opnieuw.
We gaan er weer heen, en er moet ingegrepen worden: een keizersnede.

Hier wordt Yara geschoren.

De eerste pup die geboren wordt!

Yara wordt weer netjes dichtgenaaid.

Vijf puppen zijn er geboren, hier drie pupjes in de couveuse.

(Met dank aan de dierenarten voor het gebruik van hun fototoestel.)

Thuisgekomen leg ik (de nog iets verdoofde) Yara in de werpkist en de vijf pupjes erbij. Daar keek ze toch wel even vreemd van op. Ook Amber kwam even kijken naar al dat gepiep.
Steeds meer begon Yara zich over de puppen te ontfermen. Best wel even druk voor haar , zo vlak na een operatie ineens vijf kinderen! En dan ook nog zo'n buikwond.

Steeds meer beseft Yara dat het toch echt haar pups zijn. En hoe meer ze dat beseft, hoe meer Amber op afstand moet blijven. Mocht ze eerst ìn de werpkist, nu gromt Yara al als ze alleen maar in de buurt komt.

Bij de dierenarts hadden we nog niet gekeken of het reutjes of teefjes zijn. Nu hebben we daar even tijd voor: vijf prachtige mannen zijn er geboren! Ze glimmen tegen je op!