Kippenekjes

Kom ik vanmiddag in de kamer, staat het hele spul weer om iets interessants heen. Ja hoor, de twee kippenekken die Yara een uurtje geleden gegeten had waren weer terug! En de pups: ze vonden het heerlijk!

Het was zo vermakelijk om te zien, met z'n allen om die kippenekken heen. Dan ging er weer eentje met een nekje vandoor, soms stonden ze samen aan een stuk te trekken en het oranje pupje zette zelfs haar pootje op het nekje om er aan te kunnen trekken. De rode pup schudt vaak met haar 'prooi', en nu dus ook: stukjes kip vlogen in het rond.

Met z'n allen om de nekjes heen.

Hier is er een vandoor gegaan met een nekje, maar de anderen zijn er al weer bij.

Ondertussen vond Alex het beter om de mat om te draaien dus uiteindelijk zat er kip op en onder de mat.

Ze wisten er allemaal aardig raad mee. Je kon ze echt horen kauwen met die kleine kiesjes. Hier staat de oranje pup nog te smikkelen.

En Yara keek op een afstandje heel tevreden toe. Ik heb het al vaker gezegd en ik zeg het weer: wat ben je toch geweldig!

Ik ben er bij gebleven om in de gaten te houden dat ze geen te grote stukken door zouden slikken.
Iedere keer dacht ik dat het klaar was, maar dan begon er weer een ander aan een van de nekjes.
Toen het echt klaar was en de pups geen interesse meer toonden heeft Yara geholpen met opruimen. Ze at de resten van de nekjes en de kruimeltjes op. Dweil erdoor, schoon kleed erin en kaar is kees.

Genieten is dat! Zo geweldig hoe de natuur het allemaal regelt (en Yara natuurlijk)! Fantastisch om te zien hoe de pups hiermee omgaan, zo klein als ze nog zijn!